Dockteatern Tittut, Szwecja Reżyserii podjęła się Sophia Segrell, dyrektor artystyczna teatru Dockteatern Tittut.

Na początku opowieści poznajemy małego chłopca imieniem Douglas. Bawi się on w swoim pokoju. W trakcie zabawy zaczyna sobie wyobrażać, że ma własnego pieska. Fantazjuje o jego figlarnych łapkach, pocałunkach mokrego noska, miękkim i przytulnym futerku.

Pies sprawia, że chłopiec śmieje się i czuje się dobrze. Przedstawienie opiera się na idei mówiącej, że posiadanie własnego psa, który merda ogonem zawsze, kiedy cię widzi, jest prawdziwym szczęściem i warte jest każdego wysiłku.